Wstęp o aniołach

Anioł jest bytem duchowym, spotykanym w wielu religiach. Słowo anioł pochodzi od greckiego słowa angelos, oznaczającego posłańca. W Starym Testamencie pojawiają się również anioły, a nazywane są mal’ach i mają takie samo znaczenie, natomiast w łacińskich tłumaczeniach Biblii pojawia się słowo angelus. 

Wyobrażenia postaci aniołów istniały już w starożytności, głownie w Egipcie i Babilonie. W religiach tych pojawiały się całe zastępy duchów i istot nadprzyrodzonych, które były uważane za pośredników między bogami a ludźmi. Byty owe były przedstawiane jako uskrzydlone zwierzęta z ludzką twarzą. Starożytni przypisywali aniołom oprócz duchowości pewien charakter cielesności tak charakterystyczną dla człowieka. Potwierdzeniem cielesności anielskiej może być opis znajdujący w Księdze Henocha, w której opisywane anioły płodziły dzieci, odczuwały potrzeby ludzkie jak głód i pragnienie.

Anioły w chrześcijaństwie i judaizmie

Postacie aniołów pojawiają się często w Starym Testamencie. Jednak Biblia niewiele mówi o prawdziwej naturze tych istot. Więcej informacji można odnaleźć w samych pismach kabalistycznych oraz apokryfach. Aby podać źródła biblijne o jakich wspomina Stary Testament poświęcę osobny post. 

Biblia wymienia kilka podstawowych i ważnych informacji o aniołach. Choćby to, że zostały

stworzone przed ludzkością (Hi 38, 4-7), są ogromne rzesze i zastępy aniołów (Ps 68, 18; Mt 24, 31; Hbr 12, 22; Ap 5, 11,),  anioły są istotami duchowymi nadrzędnymi względem człowieka (Ps 8, 6; Hbr 2, 7), służą pomocą człowiekowi (Hbr 1, 14) i ochraniają (Ps 34, 8), człowiek nie powinien wielbić nadmiernie aniołów, lecz Boga (Kol 2, 18-19; Ap 19, 10; 22, 8-9), część z zastępów anielskich jest upadła (Jud 6; 2P. 2, 4) i służą Lucyferowi (Ap 12, 9; Mt 25, 41.)

Anioły w islamie

W islamie wiara w anioły stanowi podstawę wierzeń w tej religii, która głosi, że istoty te zostały stworzone przez Boga ze światła i przebywają w niebie. Głównym zadaniem aniołów jest służba najwyższemu stwórcy oraz posłannictwo. Według islamu anioły chronią ludzi i spisują ich wszystkie uczynki.

W teologii islamu wymienia się przede wszystkim anioła Dżibrila, Malika (strażnika ogni piekielnych), Izra’ila (anioła śmierci), Nakira i Munkara, Mika’ila i Azrafaela. Jedyny anioł, który odmówił Bogu posłuszeństwa to Iblis[2], zwany też szatanem.   
Czas stworzenia aniołów nie jest dokładnie sprecyzowany w Koranie. Na podstawie niektórych tekstów koranicznych można przyjąć, że anioły zostały stworzone przed człowiekiem. Według islamu anioły są niewidzialne i nie posiadają powłoki fizycznej, lecz są widoczne przez istoty bardziej wrażliwe niż ludzie, czyli są widoczne przez zwierzęta, choć nie wszystkie. Koran mówi, że anioły nie są podobne do ludzi, choć czasem mogą przybierać postać człowieka. Anioły są ogromne i mogą mieć nawet kilkaset skrzydeł (35:1). Koran mówi zastępy anielskie są płci żeńskiej (43:19), choć jest podana w pismach koranicznych (2:102) historia o Harucie i Marucie, o aniołach, które zostały wysłane przez Boga na ziemie, by nauczać ludzkość, uwiedli kobietę. Może to świadczyć o tym, że anioły mogą być płci męskiej.