W Starożytnym Wschodzie ogromne znaczenie miały imiona, ponieważ pokazywały one charakter, i tożsamość. Imiona osób charakteryzowały, kim one są, jak postępują i jak żyją. Objawienie imienia jakiegoś bóstwa i jego używanie w modlitwach, miało istotne znaczenie, gdyż przybliżało to człowieka lepszego kontaktu z bóstwem. Imię stanowi tajemniczy klucz do objawienia. Jahwe jest najważniejszym imieniem Boga w Starym Testamencie. Tetragram JHWH występuje 6828 razy. Imię to występuje we wszystkich pismach z wyjątkiem Ksiąg Koheleta, Estery, Hioba i Pieśni nad Pieśniami. Ze względu wielkie uczucie świętości wobec tego imienia i chcąc uchronić je przed niewłaściwym użyciem, zaczęto w czytaniu zastępować tetragram tytułem wymawianym jako Adonaj, co oznacza "Mój Wielki Pan" . Jahwe Sabaot oznacza "Jahwe Zastępów" i występuje w Starym Testamencie 279 razy. Słowo "Sabaot" pochodzi od hebrajskiego słowa, które znaczy "tłum" , "mnóstwo&quo
kontakt: merkuriana.arcanum@gmail.com