Anielska pycha

W Księdze Ezechiela (Ez , 12-19) można dostrzec aluzję o upadku Szatana. Mamy tutaj doczynienia z alegorycznym porównaniem władcy Tyru, którego zachowanie świadczy o odwróceniu się od majestatu Boga, przez narcystowskie i przepełnione pychą zachowanie.

Synu człowieczy, podnieś lament nad królem Tyru i powiedz mu:

Tak mówi Pan Bóg:
Byłeś odbiciem doskonałości,
pełen mądrości i niezrównanie piękny.
13 Mieszkałeś w Edenie, ogrodzie Bożym;
okrywały cię wszelkiego rodzaju szlachetne kamienie:
rubin, topaz, diament,
tarszisz, onyks, beryl,
szafir, karbunkuł, szmaragd,
a ze złota wykonano okrętki
i oprawy na tobie,
przygotowane w dniu twego stworzenia.
14 Jako wielkiego cheruba
opiekunem ustanowiłem cię
na świętej górze Bożej,
chadzałeś pośród błyszczących kamieni.
15 Byłeś doskonały w postępowaniu swoim
od dni twego stworzenia,
aż znalazła się w tobie nieprawość.
16 Pod wpływem rozkwitu twego handlu
wnętrze twoje napełniło się uciskiem i zgrzeszyłeś,
wobec czego zrzuciłem cię z góry Bożej
i jako cherub opiekun zniknąłeś
spośród błyszczących kamieni.
17 Serce twoje stało się wyniosłe
z powodu twej piękności,
zanikła twoja przezorność
z powodu twego blasku.
Rzuciłem cię na ziemię,
wydałem cię królom na widowisko.
18 Mnóstwem twoich przewin,
nieuczciwością twego handlu
zbezcześciłeś swoją świątynię.
Sprawiłem, że ogień wyszedł z twego wnętrza,
aby cię pochłonąć,
i obróciłem cię w popiół na ziemi
na oczach tych wszystkich, którzy na ciebie patrzyli.
19 Wszystkie spośród narodów, które cię znały,
zdumiały się nad tobą.
Stałeś się dla nich postrachem.
Przestałeś istnieć na zawsze".

Nazywanie władcy Tyru cherubem, przyczyniło się do powstania poglądu, że Szatan był cherubem. Cheruby są potężnymi nadprzyrodzonymi istotami, które przebywają przy Tronie Boga Najwyższego.

Hipotezę grzechu pychy popełnionej przez Szatana potwierdza fragment listu św. Pawła do Tymoteusza, który mówi, że biskupem nie może zostać osoba, która co dopiero przyjęła wiarę chrześcijańską (1 Tm 3,6)

...Nie [może być] świeżo ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę nie wpadł w diabelskie potępienie....

Wielu teologów wskazywało, że przyczyną upadku aniołów było ich samouwielbienie. Zatem miłość aniołów do samych siebie, stała się przyczyną ich upadku. Niektóre anioły z Szatanem na czele odwróciły się od miłości Boga, bowiem kierowała nimi pycha i mania wielkości. Szatan, który przed swoim buntem, był w Niebie jednym z najpotężniejszych aniołów, był tak zafascynowany swoim pięknem i swą duchową naturą, że odwrócił się od Boga, stając się jednocześnie upadłym i potępionym po wieki aniołem.